Ta forma wypowiedzi może pojawić się na egzaminie ósmoklasisty.
Zgodnie z tradycją (moją) na zakończenie nauki w szkole podstawowej uczniowie klas ósmych uczą
się pisać przemówienie, a następnie je wygłaszają. Ze względu na specyficzne okoliczności wygłosić
osobiście przemówienia nie możecie, ale i na to znajdzie się rada. Dziś o tym, co to jest
przemówienie i jak je przygotować.
Wykonaj krótką notatkę na bazie poniższych materiałów (możesz je wydrukować i wkleić do zeszytu):
Zapoznaj się ze słownictwem przydatnym przy konstruowaniu przemówienia:
Przeczytaj przykładowe przemówienie (z materiałów CKE)
Uczniowie klasy ósmej A!
Z pewnością wielu z Was myśli, że na temat zalet płynących z czytania książek powiedziano już wszystko. Otóż moje przemówienie skierowane jest do tych, którzy spędzają wolny czas, bez reszty oddając się wirtualnej rzeczywistości, a czytanie książek kojarzą jedynie z nudą i stratą czasu. Swoje słowa kieruję też do wszystkich Was – uczniów klasy 8 A, którzy chcą dobrze zdać egzamin i dostać się do wymarzonej szkoły. Wszystkim Wam mówię dzisiaj: WARTO CZYTAĆ KSIĄŻKI!
Na uwagę zasługują losy bohatera noweli autorstwa Henryka Sienkiewicza pt. „Latarnik". Skawiński to uczestnik powstania listopadowego. Z przyczyn politycznych musiał emigrować za granicę, tułał się po wielu krajach i wykonywał wiele prac, aby się utrzymać. Nigdzie nie mógł zagrzać miejsca. Czuł się stary i opuszczony, stracił sens życia. Po wielu latach udało mu się odnaleźć schronienie w Aspinwall, gdzie pracował jako latarnik. Jednak cały czas Skawiński czuł się wyobcowany, samotny. Dopiero przypadek sprawił, że w jego ręce dostała się książka i była to książka dla niego niezwykła – „Pan Tadeusz”. Jej lektura sprawiła, że serce bohatera zaczęło uderzać szybciej, a on sam odnalazł swoją tożsamość. I chociaż musiał opuścić latarnię i udać się znów na tułaczkę, to robił to z lżejszym sercem niż kiedyś, bo odchodził z kawałkiem ojczyzny pod pachą (Skawiński zabrał ze sobą w drogę książkę – „Pana Tadeusza”).
Na uwagę zasługują losy bohatera noweli autorstwa Henryka Sienkiewicza pt. „Latarnik". Skawiński to uczestnik powstania listopadowego. Z przyczyn politycznych musiał emigrować za granicę, tułał się po wielu krajach i wykonywał wiele prac, aby się utrzymać. Nigdzie nie mógł zagrzać miejsca. Czuł się stary i opuszczony, stracił sens życia. Po wielu latach udało mu się odnaleźć schronienie w Aspinwall, gdzie pracował jako latarnik. Jednak cały czas Skawiński czuł się wyobcowany, samotny. Dopiero przypadek sprawił, że w jego ręce dostała się książka i była to książka dla niego niezwykła – „Pan Tadeusz”. Jej lektura sprawiła, że serce bohatera zaczęło uderzać szybciej, a on sam odnalazł swoją tożsamość. I chociaż musiał opuścić latarnię i udać się znów na tułaczkę, to robił to z lżejszym sercem niż kiedyś, bo odchodził z kawałkiem ojczyzny pod pachą (Skawiński zabrał ze sobą w drogę książkę – „Pana Tadeusza”).
Jeśli czytamy książki, jesteśmy bogatsi o wiedzę, którą można zastosować w wielu sytuacjach. Hermiona – bohaterka cyklu o Harrym Potterze – ze względu na swoje pochodzenie była źle traktowana przez uczniów Hogwartu. Jednak dzięki swojej pracy i zdobytej wiedzy zyskała uznanie nauczycieli, a dla uczniów stała się autorytetem. Spędzała długie godziny w bibliotece, a dzięki wiadomościom, które tam zdobywała, pomagała Harry’emu i Ronowi rozwiązywać zagadki, a także wielokrotnie wybawiła swoich przyjaciół z opresji.
Do kogo nie przemawiają ani autorytety, ani przykłady literackie, ten może spojrzeć na wnioski płynące z doświadczenia. Jeśli porozmawiamy z naszymi starszymi kolegami i koleżankami, okaże się, że ci, którzy czytali książki, z łatwością potrafią znaleźć odpowiednie rozwiązania trudnych spraw, mają duży zasób słownictwa i potrafią uzasadniać swoje zdanie.
Dziękuję za uwagę.
Twoje zadanie domowe:
Przygotuj przemówienie z okazji zakończenia nauki w szkole podstawowej. Napisz, co
szczególnie ważnego dała Tobie i Twoim kolegom szkoła, jakie uczucia towarzyszą Wam
przy opuszczaniu jej murów, co będziecie wspominać najlepiej. Pamiętaj o wyrażeniu
wdzięczności i uznania pracownikom (niekoniecznie tylko nauczycielom), ale unikaj
banalnych sformułowań.
Jeśli chcesz, obejrzyj prezentację, w której znany dziennikarz daje wskazówki dla
przygotowujących przemówienie.
Nie przesyłaj swojej pracy. O formie dostarczenia jej
poinformuję na konsultacjach i w następnym wpisie.
Dziękuję.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz