poniedziałek, 11 maja 2020

11 maja 2020 roku klasa 6



Temat:  „Mazur z przytupem miał wzięcie, kilka słów o akcencie”. Akcent wyrazowy 

 i zdaniowy

   Pracuj dziś z  podręcznikiem do nauki o języku oraz prezentacją.

1.     Otwórz podręcznik na stronie 18. Po przeczytaniu wiersza wykonaj ćwiczenie 2 i 3.
Jeśli masz wątpliwości, zajrzyj do odpowiedzi pod lekcją. Znajdziesz tam też zasady przenoszenia wyrazów.
2.     Teraz obejrzyj prezentację, która przybliży Ci pojęcie akcentu wyrazowego oraz intonacji. Postępuj zgodnie z poleceniami.

       https://view.genial.ly/5eb18fa836f0160dc0ddc4d1/presentation-e-lekcja-akcent

   

3.  Na zakończenie zapisz definicję akcentu zdaniowego. Prawda, że proste?

Akcent zdaniowy to mocniejsze wypowiedzenie wyrazu w zdaniu w celu wyeksponowania wybranego sensu wypowiedzi,
np. w zdaniu Oboje tańczyli wspaniale podkreślono wykonawcę czynności;

w zdaniu Oboje tańczyli wspaniale uwydatniono czynność, o której mowa;

w zdaniu Oboje tańczyli wspaniale uwypuklono sposób wykonania czynności.


 ODPOWIEDZI:

               ćwiczenie 2.
 mogą być dzielone na kilka różnych sposobów: fi-gu-ro-wy, ho-łub-ca;muszą być podzielone w miejscu stykania się dwóch jednakowych spółgłosek: pan-nie, pan-na;nie mogą być dzielone: rytm, kto, jąTAK, NIE, NIE

               ćwiczenie 3.

 Znak podziału zapisujemy jeden raz, na końcu linijki.   
              mo-że,     le-piej,     go-rzej

                                  Zasady przenoszenia wyrazów 
Nie dzielimy: 
a) wyrazów jednosylabowych, np. jęk, wąs;
 

b) połączeń literowych oznaczających jedną głoskę, np. dz, , dzi, , cz, sz, ch, rz;
 

c) dwugłosek au, eu należących do jednej sylaby, np. astronau·ta, au·tor, eu·ropejski,
 

ale: na·uka, Morfe·usz, słabe·usz, gdyż samogłoski te należą do różnych sylab;
 

d) połączeń składających się kolejno: z litery oznaczającej spółgłoskę, litery i oznaczającej 

zmiękczenie tej spółgłoski oraz litery oznaczającej samogłoskę, np. dzie·ci, mia·sto, sie·dzieć,  

za·nie·sie, za·pię·ty. 
Inne zasady: 
a) grupę spółgłosek można w całości przenieść do następnego wiersza lub podzielić dowolnie, 

pamiętając jednak, że co najmniej jedna ze spółgłosek powinna znaleźć się w drugiej, przenoszonej 

części wyrazu, np.

 i·skra, is·kra, isk·ra, ale nie: iskr·a,         war·stwa, wars·twa,       warst·wa, ale nie: warstw·a;
 

b) w obrębie grup spółgłoskowych, których nie dotyczą zasady morfologiczne zaleca się wybór 

takiego punktu podziału, aby grupa spółgłosek przenoszona do następnego wiersza mogła 

rozpoczynać jakiś polski wyraz, np. ocem·brować, ocemb·rować, ale nie: oce·mbrować, gdyż nie ma 

polskiego wyrazu rozpoczynającego się od grupy spółgłosek mbr.
 

c) Obligatoryjnie dzielimy grupę spółgłoskową złożoną z dwu jednakowych liter, np. ar·ras, get·to,  

idyl·la, kłam·my, pan·na, Sybil·la,     wil·la.
 

[źródło: https://sjp.pwn.pl/zasady]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz